ครูนิ่มได้คุยกับครอบครัวของลูกศิษย์บ้านอุ่นรักครอบครัวหนึ่ง ซึ่งคุณพ่อเป็นเจ้าของข้อความ เรื่อง “เราเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของเขานะ” ที่บ้านอุ่นรักลงไว้ให้เพื่อน ๆ ได้อ่านกันไปก่อนหน้านี้

สำหรับครูนิ่มแล้ว ครอบครัวนี้เป็นตัวอย่างของครอบครัวที่ครูรู้สึกประทับใจเป็นอย่างยิ่ง เพราะคุณพ่อและคุณแม่ต่างร่วมมือร่วมใจกันอย่างแข็งขันในการสร้างเสริมพัฒนาการให้กับลูก

โดยทั่วไปแล้ว คุณแม่ของลูก ๆ จะทำเต็มที่ทั้งการดูแลลูกและเป็นบุคคลหลักในการลงมือทำเรื่องนี้ ซึ่งคุณแม่ของครอบครัวนี้ก็เช่นกัน ท่านทำทุกอย่างด้วยความมุ่งมั่น รัก ตั้งใจ และทุ่มเทให้กับลูกที่มีความต้องการเป็นพิเศษ แถมยังดูแลลูกคนเล็กอีกคนในฐานะแม่ลูกอ่อนอย่างเต็มที่พร้อม ๆ กันไปได้อีกด้วย ท่านจึงเป็นคุณแม่สายสตรองอีกคนหนึ่งที่บ้านอุ่นรักให้ความรักและความนับถือ

ส่วนคุณพ่อของครอบครัวนี้ เป็นคุณพ่อที่มีบทบาทในการเป็นหัวเรือใหญ่ในการผลักดันลูกและเป็นแรงใจคนสำคัญของคุณแม่

ทุกครั้งที่คุณพ่อและคุณแม่มาคุยกับครูที่บ้านอุ่นรักเรื่องพัฒนาการของลูก คุณพ่อจะพกบันทึกที่ท่านจดไว้ในครั้งก่อน ๆ มาด้วย และทุกครั้งที่คุยกับครู คุณพ่อจะขยันจด (จด และจด) ทุกประเด็นที่ครูพูด

การจดบันทึกนี้ คุณพ่อจดแล้วก็กลับไปอ่านทบทวนและลงมือทำต่อที่บ้านตามที่ครูแนะนำเสมอ พอถึงเวลาที่มาคุยกับครูในครั้งถัดไป ท่านก็จะสรุปให้ครูฟังว่าท่านและคุณแม่ได้ทำอะไรไปแล้วบ้าง ยังเหลือปัญหาอะไรที่จะต้องทำต่อ และเล่าให้ครูฟังด้วยว่าเมื่อคุณพ่อและคุณแม่มีเวลาว่าง ทั้งสองท่านได้สอนลูกเพิ่มเติมเรื่องใดอีกบ้าง เป็นเช่นนี้สม่ำเสมอ จนครูอดไม่ได้ที่จะกดไลท์อยู่ในหัวใจ และรู้สึกชื่นอกชื่นใจแทนลูก ๆ ของครอบครัวนี้จริง ๆ ค่ะ

ครูยกกรณีนี้มาบอกเล่าให้ทุกท่านฟัง เพราะนี่คือตัวอย่างของครอบครัวที่พ่อตระหนักว่าพ่อเป็นผู้นำ เป็นหัวเรือใหญ่ที่จะจูงมือคุณแม่และลูก ๆ ให้แน่น เพื่อก้าวผ่านอุปสรรคของชีวิต เป็นครอบครัวที่พ่อและแม่เป็นเสมือนพรและของขวัญประจำวันที่ฟ้ามอบให้ลูก พ่อและแม่ที่ค้นพบความหมายเล็ก ๆ ที่ลูกซ่อนไว้ในประกายตาว่า “เราเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของเขานะ” และซาบซึ้งกับความหมายที่ลูกซุกซ่อนไว้ จึงลงมือทำอย่างเต็มความสามารถเพื่อผลักดันให้ลูกประสบความสำเร็จ

ในฐานะของครูที่ทำงานด้านการดูแลและกระตุ้นพัฒนาการเด็กมานาน การได้พบกับครอบครัวที่ค้นพบความหมายของความรักที่ลูกแอบซ่อนไว้และพยายามทำอย่างเต็มที่เช่นนี้ เราจะรู้สึกทั้งสุขใจ ชื่นใจ และเปี่ยมไปด้วยความหวังว่าในที่สุดครอบครัวเช่นนี้จะได้ลูก ๆ ของพวกเขากลับคืนมาค่ะ

หน้าที่ของพ่อแม่ คือ ยอมรับในสิ่งที่ลูกเป็น

ให้ลูกสัมผัสถึงความรัก

เปลี่ยนความทุกข์ กังวลใจ เป็นความมุ่งมั่น ทำสิ่งที่ถูกต้องทุกวัน

พ่อแม่ลงแรงไปเท่าไร ลูกจะมีพัฒนาการที่ดียิ่ง ๆ ขึ้นกว่านั้น

ที่ปลายทาง…
พ่อแม่จะได้สัมผัสความชื่นใจกับผลลัพธ์ที่คุ้มค่าจากความทุ่มเท

“ความรัก” ทำให้ทุกอย่างเป็นไปได้

Photo Credit: Irena Carpaccio | Unsplash 

เรามาตั้งจิตที่จะมีใจดวงใหม่ที่เป็นมิตรและแจ่มใส

…ฝึกตนที่จะพูด โดยเปลี่ยนคำพูดที่ออกจากปากของเราเป็นเสมือนดอกไม้ที่ส่งกลิ่นหอม ๆ

…กล่าวคำรับรู้ถึงความรู้สึกคนรอบข้างมากขึ้น

…บอกสิ่งดี ๆ ที่ซ่อนในใจว่าเราห่วงใยหรือรู้สึกขอบคุณมากขึ้น

…ถามไถ่อย่างมองเห็นตัวตนของคนข้าง ๆ มากขึ้น

…ชื่นชมในความสำเร็จเล็ก ๆ ของคนข้าง ๆ มากขึ้น

หากจำเป็นต้องตักเตือน…พูดด้วยเมตตาและพร้อมอภัยให้มากขึ้น

“มิตรจิต มิตรแจ่มใส” คือ จิตดวงใหม่ของเรา

Photo Credit: Kate Kozyrka | Unsplash

เวลาที่เราทุกข์ใจหรือสุขใจ
เรามักจะนึกถึงใครที่จะช่วยรับรู้และแบ่งปัน
…
คน ๆ นั้นอาจเป็นพ่อแม่ของเรา เป็นพี่น้อง เป็นเพื่อน เป็นญาติ หรือแม้แต่เพื่อนข้างบ้าน
เค้าคนนั้นจึงเป็นเสมือนออกซิเจนช่วยชีวิตของเรา
…
ลองค้นลงไปในใจว่ามีใครสักสองสามคนในชีวิตเรา
ที่เป็นเสมือนเพื่อนแท้ ที่เรามักจะแบ่งปันกับเขาเสมอไม่ว่าจะเกิดเหตุการณ์ใดในชีวิต
…
เมื่อค้นพบ จงถนอมไว้อย่างเห็นค่าและรับรู้ให้ชัดว่า “เราไม่เคยโดดเดี่ยว”
เพราะ “ยังมี” ใครบางคนยืนอยู่ข้าง ๆ เราเสมอ
…
ช่างดีเหลือเกิน ที่มีใครบางคนร่วมรับรู้ว่าเรากำลังเจอกับอะไรในชีวิตที่หนักหนาสาหัส
มีใครบางคนที่จะร้องไห้ไปด้วยกันกับเรา เมื่อเรามีทุกข์
และมีใครบางคนส่งรอยยิ้มกว้าง ๆ มาให้เรา ในเวลาที่เรามีความสุข
…
เขาเหล่านั้นเป็นเสมือนออกซิเจนที่ช่วยชีวิตเรา
และเราจะเป็นและส่งต่อออกซิเจนชีวิตนี้ให้กับลูกของเราด้วยเช่นกัน

…

Photo Credit: Eddy Lee | Unsplash