by admin | บทความบ้านอุ่นรัก
เราจะตั้งเป้าหมายให้ลูกดูแลตนเองในชีวิตประจำวันให้ได้
ทำไม…ต้องตั้งเป้าหมายเช่นนี้ ?
ทำไม…ต้องสอนให้ลูกออทิสติกรู้บทบาทของตนเองและมีส่วนร่วมลงมือทำทุก ๆ เรื่องที่เป็นกิจวัตรประจำวันที่เกี่ยวกับตัวลูกเอง ?
เราทำเช่นนั้น เพราะ…เรารู้ว่า
- ลูกทำได้
- ลูกรู้บทบาทของตนเองได้
- ลูกมีส่วนร่วมลงมือทำในกิจวัตรต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องดูแลตนเองได้ตามวัย และ
- ลูกพึ่งพาตนเองได้
เพราะลูกทำได้เช่นนี้ ในอนาคต…ลูกจึงไม่ต้องรอความช่วยเหลือจากเราหรือใคร ๆ ในทุก ๆ เรื่องที่เกี่ยวข้องกับการดูแลตนเองในชีวิตประจำวันตามวัย
เราทำเช่นนั้น เพราะ…เรามีเป้าหมายว่า “ลูกออทิสติกของเราต้องดูแลตนเองในชีวิตประจำวันได้”
เมื่อมีเป้าหมายแน่ชัด เราจึงลงมือทำตั้งแต่ตอนนี้ ค่อย ๆ สอนและให้เวลาลูกได้เรียนรู้ เพื่อได้ถึงวันที่เป้าหมายของเราจะสำเร็จลุล่วง…
ความสำเร็จในการลงมือทำของเรา = ความอดทน + ความพยายามทำที่เราได้ทุ่มเท ใส่ใจ และลงแรงไป
Photo Credit: Anna Earl | Unsplash
by admin | Video
สำหรับคนที่ติดตามบทความของบ้านอุ่นรัก
คงเคยได้ยินครูนิ่มพูดเสมอว่า “ลูก ๆ
ของเราไม่ใช่เด็กที่บุบสลายหรือไร้ค่า แต่ลูกเป็นเด็กที่มีศักยภาพที่พิเศษสุดซ่อนอยู่ภายใน”
———-
คำถามมีแค่ว่า… How
can you encourage a child? … คุณจะช่วยนำทางและเสริมสร้างศักยภาพให้ลูกได้อย่างไร
คำตอบ… Use your imagination … ใช้จินตนาการของคุณลองคิดดู
———-
———-
เราขอเวลาของคุณแค่ 1.31 นาทีในการชมคลิปนี้เพื่อได้เรียนรู้และค้นพบว่า
“ลูกออทิสติกไม่ใช่เด็กที่บุบสลาย แต่ลูกเป็นเด็กที่มีศักยภาพที่พิเศษสุดซ่อนอยู่ในตัว”
———-
สรุปคำบรรยายคลิป
ในชั่วโมงวาดเขียน ครูให้เด็กนักเรียนวาดรูปสัตว์ชนิดใดก็ได้ตามแต่จินตนาการของเด็ก
ภาพที่เด็ก ๆ วาดจึงมีทั้งเจ้าเหมียวปิกาจู้สีเหลืองสดใส
กระต่ายน้อยสีชมพูหูยาวตะมุตะมิ และด้วงมูชิคิงผู้พิทักษ์แห่งขุนเขา
———-
แต่…เด็กน้อยคนหนึ่งเอาแต่ระบายสีดำลงไปในกระดาษ
แผ่นแล้วแผ่นเล่าอยู่อย่างนั้นไม่ยอมหยุด และทำเช่นนั้นต่อเนื่องจากในชั้นเรียน
นอกเวลาเรียน ระบายสีลงไปในกระดาษอยู่อย่างนั้นตอนอยู่ที่โรงเรียนและที่บ้าน จนกระทั่งครูและครอบครัววิตกกังวลจนครอบครัวต้องพาเด็กไปพบแพทย์
———-
แพทย์ถามหนูน้อยว่า “บอกคุณหมอหน่อยได้มั๊ยว่าหนูกำลังวาดรูปอะไร”
แต่เด็กก็ไม่ยอมพูดตอบ
ในที่สุดทีมแพทย์ต้องขอให้เด็กหยุดพักการเรียนเพื่อเข้ารักษาอาการที่โรงพยาบาล
———-
ในระหว่างที่อยู่ในโรงพยาบาล เด็กยังคงระบายสีต่อไปไม่หยุด
… จนกระทั่งวันหนึ่ง นางพยาบาลฉุกคิดขึ้นได้ว่าภาพต่าง
ๆ ที่เด็กวาด หากเรานำมันมาเรียงต่อกันให้ถูกต้อง ภาพนั้นน่าจะมีความหมายอะไรสักอย่าง!
———-
เธอและทีมแพทย์จึงช่วยกันนำภาพแต่ละภาพมาเรียงร้อยเข้าหากัน
ซึ่งการทำแบบนั้น ทำได้ไม่ง่ายเลย และในที่สุด ภาพนั้นก็เติมเต็ม….เป็นภาพ…..?
(คนที่รู้คำตอบแล้ว
ห้ามสปอยล์นะคะ)
———-
… หากคุณอยากรู้ว่าลูกออทิสติกคนนี้วาดอะไร
?
… เราขอเวลาแค่ 1.31
นาทีในการชมคลิปนี้
เพื่อคุณได้เรียนรู้และค้นพบว่าลูกออทิสติกของคุณ ไม่ใช่เด็กที่บุบสลาย แต่ลูกเป็นเด็กที่มีศักยภาพที่พิเศษสุดซ่อนอยู่ในตัว
… ส่วนคุณ คุณจะนำทางลูก สร้างเสริมพัฒนาการและผลักดันให้ลูกได้แสดงศักยภาพได้อย่างไร
โปรดลองคิดดู…
———-
Clip Credit: Support The Children’s
Foundation, Japan Ad Council และ FairyRingDancer
———-
Clip Published on June 26, 2015
———-
คำแปลบรรยายคลิปโดยจินตวีร์ สายแสงทอง
———-