ตีลูกครั้งใดเหมือนเราตีลงไปที่หัวใจตัวเอง แล้วเราจะทำอย่างไรดี?
ก่อนจะตีหรือทำโทษลูก ขอให้ลองพิจารณาประเด็นต่าง ๆ ดังต่อไปนี้
- บางครั้ง ลูกอาจจะยังไม่สามารถเชื่อมโยงว่าตนทำพฤติกรรมใดที่ไม่หมาะสมจึงถูกตี แต่กลับรับรู้ถึงความโกรธของพ่อแม่ และรู้สึกไม่ดีต่อตนเอง
- การตีหรือลงโทษอาจได้ผลให้ลูก “หยุดพฤติกรรม” ขณะนั้น เพราะลูกตกใจหรือเจ็บปวด แต่อาจจะไม่ได้ผลให้เกิดการเรียนรู้เสมอไป
- การตีที่อาจจะได้ผลเชิงการเรียนรู้ เพราะมี “คำสอน” หลังการตี ดังนั้น หากพ่อแม่ตีลูก แต่ไม่มีการสอนต่อ การตีนั้นก็จะสูญเปล่า ลูกเจ็บตัวฟรี
- ลูกก็เหมือนเรา ลูกจะซึมซับคำสอนต่าง ๆ ได้ดี ในบรรยากาศที่ใจเปิดรับ
- มีทางเลือกอื่น ๆ อีกมากที่จะหยุดพฤติกรรมของลูก โดยที่ทั้งลูกและพ่อแม่จะไม่เจ็บปวด
2 ขั้นตอนที่นำมาฝากนี้ เป็นทางเลือกสำคัญที่จะหยุดพฤติกรรมของลูกได้
1. หยุดพฤติกรรมตรงหน้าที่ไม่เหมาะสมให้ได้เร็วที่สุดโดยไม่ปล่อยผ่าน โดย
– สบตาลูกพร้อมระบุ “หยุด…(พูดสั้น ๆ ชัด ๆ ระบุพฤติกรรมที่ต้องหยุดทำ)” ด้วยน้ำเสียงจริงจัง
– ถ้าลูกไม่หยุด เข้าไปสัมผัสตัว เช่น จับไหล่ จับมือ หรือนวดให้ผ่อนคลาย
2. เมื่อลูกหยุดพฤติกรรมแล้ว รอเวลาสักครู่จนลูกสงบแล้วจึงสอนด้วยคำพูดสั้น ๆ ตรงประเด็นว่า “ลูกควรพูดหรือกระทำ….(พูดสั้น ๆ ชัด ๆ ระบุพฤติกรรมเหมาะสมที่ควรทำ)”
เราเป็นเพียงมนุษย์พ่อแม่ตัวเล็ก ๆ ที่ทำผิดพลาดกับลูกเสมอ แต่เราจะตั้งมั่นในใจว่าเราจะเริ่มต้นใหม่ เราจะไม่ทำพลาดอีก เราจะไม่ปล่อยให้อารมณ์ชั่ววูบพาเราไป จนเราเผลอทำร้ายคนที่เรารักที่สุดแบบหมดหัวใจ
